Çin

Resmi Dil: Standart Çince(普通话 Pu Tong Hua), Ülkenin resmi dili bir kuzey lehçesi olan Mandarin Çince’sidir. Ayrıca Pekin, Hunan, Gan ve Huizhov gibi farklı lehçeler de konuşulmaktadır.

Başkent: Pekin (Beijing)

Önemli Şehirleri: Şanghay(Shanghai), Tianjin, Hongkong, Chongqing

Devlet Başkanı: Hu Jintao

Başbakan: Wen Jiabao

Yönetim: Sosyalist Cumhuriyet

Nüfus: 1.321.851.888 (tahmini Temmuz 2007)

Nüfus Yoğunluğu: 136,5 kişi / km²

Coğrafi Konumu: Kuzeyinde Moğolistan, kuzey doğusunda Rusya ve Kuzey Kore, doğusunda Sarı Deniz ve Doğu Çin Denizi, güney doğusunda Güney Çin Denizi, güneyde Vietnam, Laos, Burma, Hindistan, Bhutan ve Nepal, güney batıda ise Pakistan, Afganistan, Tacikistan, Kırgızistan ve Kazakistan ile çevrilidir.

Kişi başına düşen yıllık gelir: 1.089 US-$ (2004)

Bağımsızlık: 1 Ekim 1949

İklim: Yazlar sıcak ve nemli, kışlar uzun ve soğuk

Para Birimi: Yuan (RMB)

Saat Dilimi: UTC+8 = MEZ+7

İnternet alan adı: .cn

Uluslararası arama kodu: +86

Ekonomi: Uzun yıllar kapalı bir ekonomi yapısı gösteren Çin, 1980’lerin başlarında, kollektif tarım uygulamasını durdurdu ve özel teşebbüse yeniden izin verdi. Şu anda Çin dünyanın en büyük ihracatçılarından ve rekor düzeylerde dış yatırım çekmektedir. Dünya Ticaret Örgütü’ne katılma hakkı kazanan Çin’in bu anlamda yakında yeni bir devrim yaşayacağı düşünülmektedir. Bu şekilde Çin dış pazarlara daha kolay erişim hakkı kazanacak, ancak dış rekabete de açık hale gelecektir. Bu durumun özel sektör yatırımlarını arttırması ve devlet hala iktidarda tekelini ve bireyler üzerindeki sıkı denetimini sürdürmektedir.

2001 yılının Aralık ayında, Çin Halk Cumhuriyeti’nin Dünya Ticaret Örgütü’yle 15 yıldır sürdürdüğü üyelik müzakereleri tamamlanmış ve hükümet, başta ticaret rejimi olmak üzere ekonomide çeşitli yapısal değişikliklere gideceği ve uluslararası ticaret kurallarına uyumlu hareket edeceğinin sözünü vermiştir. Hemen ertesinde yıllardır sinyalleri verilen yüksek büyüme hızı gelmiş, ticaret hacimlerinde rekorlar kırılmış, uluslararası doğrudan yatırımların en cazip çekim merkezi ÇHC olmuştur. Satın alma paritesine göre hesaplandığında dünyanın en büyük ikinci ekonomisi olan ÇHC’nin normal şartlar altında 20 sene içerisinde bu sıralamada birinci sıraya yükselmesi öngörülmektedir.

Son 10 yıldır istikrarlı bir şekilde sürdürdüğü % 10’a ulaşan kalkınma hızıyla, ‘yüzyılımızın yeni küresel gücü’ olarak anılmaya başlanmıştır.

Dış Ticaret: Ülkenin başlıca ihracat yaptığı ülkeler: ABD (%21.1), Hong Kong (%17.4), Japonya (%13.6), Güney Kore (% 4.6), Almanya (% 4), Hollanda (%2.7), Singapur (%2.2), Türkiye (%2.1) şeklinde sıralanmaktadır. Aynı doğrultuda, ülke belli bir miktar da ithalat yapmaktadır. Ülke, Japonya (%18), Tayvan (%11.9), Güney Kore (%10.4), ABD (%8.2), Almanya (%5.9), Hong Kong (%3.9), Rusya Federasyonu (%3.3), Malezya (%2.5) gibi ülkelerden mal satın almaktadır.

Ülke dışarıya rafine edilmiş petrol ürünleri, yağlama maddeleri, kimyasal ürünler, alkollü içecekler, alkolsüz içecekler, bitkisel yağlar, hayvansal yağlar, elektrikli makineler, ulaşım ekipmanları, büro malzemeleri, canlı hayvanlar, su ürünleri, pirinç, çay, konserve meyve-sebze, ham ipek, kömür, pamuk ipliği, hazır giyim eşyası, ayakkabı, spor eşyası, hafif sanayi mamulleri, demir-çelik ürünleri, oyuncaklar, elektronik eşya, telekomünikasyon ekipmanları gibi ürünler satmaktadır. Aynı doğrultuda, ülke dışarıdan muhtelif gıda ürünleri, elektrikli makineler,motorlu taşıtlar, ham petrol, yağlama maddeleri, bitkisel yağlar, hayvansal yağlar, doğal kauçuk, kereste, kâğıt hamuru, pamuk, demir cevheri, gübre, plastik ürünler, çelik mamulleri, elektronik devreler ve kimyasallar satın almaktadır.

Eyaletler: Anhui, Fujian, Gansu, Guangdong, Guizhou, Hainan, Hebei, Heilongjiang, Henan, Hubei, Hunan, Jiangsu, Jiangxi, Jilin, Liaoning, Qinghai, Shaanxi, Shandong, Shanxi, Sichuan, Yunnan, Zhejiang

Merkeze direkt bağlı Belediyeler: Pekin, Chongqing, Shanghai, Tianjin

Özerk Bölgeler: Guangxi Zhuang (Taylar) Özerk Bölgesi, İç Moğolistan Özerk Bölgesi, Ningxia Huizu (Müslümanlar) Özerk Bölgesi, Sincan Uygur Özerk Bölgesi, Tibet (Xizang) Özerk Bölgesi

Özel Yönetim bölgeleri: Hong Kong, Macau, Tayvan

Çin’in Dış Ticareti: 1979 yılından bu yana Çin dünya ihracatı içindeki payını iki katına çıkarmış ayrıca ihracat artış hızı, dünya ihracat artış hızının üzerinde olmuştur. 1985 – 2007 yılları arasındaki dönemde ihracat yıllık ortalama %19,8 oranında artmıştır. 2001 yılındaki WTO üyeliğinden sonra ihracat 2002 – 07döneminde yıl bazında ortalama %29’luk artışlara kadar uzanmıştır. 2007 yılında ihracat 1,2 trilyon dolara ulaşmıştır. Yerel özel sektör firmalarının ihracata olan katkısı 2007 yılında %45 oranında artarak, toplamın %20,6’sına karşılık gelen 251 milyar dolar seviyesine ulaşmıştır.

Yabancı sermayeli şirketler ihracat artışına önemli katkıda bulunmuşlardır. 1992 – 07 döneminde yabancı sermayeli şirketlerin ihracata katkısı 17,4 milyar dolardan (toplamın %20’si) 696 milyar dolara (toplamın %57’si) yükselmiştir. Bununla birlikte 2000 yılında devlet mülkiyetli şirketlerin ihracat içindeki oranı %47 iken 2007 yılında bu oran %18,5 olarak gerçekleşmiştir.

Yine son dönemde özellikle yabancı sermayeli şirketlerde üretimde katma değer düzenli bir şekilde artmaktadır. 1985 yılında temel maddeler toplam ihracat içinde %50 paya sahip iken, bu oran 1990 yılından itibaren bu oran düşmeye başlamıştır. 2007 yılında mamul maddeler ihracatı toplam ihracatın %95’ünü oluşturmaktadır. 1996 – 2007 yılları arasında tekstil ihracatının payı toplam ihracat içinde %23,1’den %13,6’ya düşmüştür. Buna karşılık makine ve elektronik ihracatının payı %20,6’dan %43,4’e ulaşmıştır.

Katma değeri yüksek ürünlerin yanı sıra, eczacılık ürünleri ve geleneksel Çin ilaçları ihracatında da büyük artış görülmektedir. Çin’in ihracatındaki artışın en dikkate değer sebeplerinden birisi bu ülkenin sahip olduğu geniş çaplı ve ucuz işgücü avantajı olmuştur.

İhracat artışına karşılık pek çok ihraç ürününün ithal girdiler içermesi nedeniyle ithalatta da önemli bir büyüme olmuştur. Son dönemde ithalat artışının yavaşlaması ile birlikte, 2004 yılında 32 milyar dolar olan ticaret fazlası, 2007 yılında 262 milyar dolara yükselmiştir. Diğer taraftan petrol ve maden cevherleri gibi temel mallar ithalatında düzenli bir artış eğilimi görülmektedir. Zira, yerli üretim artık ihtiyacı karşılamaktan uzak düşmüştür. Diğer taraftan gıda ithalatı artış eğilimindedir.

ABD Çin’in ihracattaki en büyük pazarıdır. 2007 yılında Çin ihracatının %19’u ABD’ye yönelmiştir. ABD’nin yansıra ihracat Asya kıtasında Hong Kong, Japonya ve Güney Kore’ye yönelmiştir. Diğer taraftan Japonya Güney Kore ve Tayvan Çin’in ithalatında ve karşılıklı ticarette giderek önemi artan ticari partnerlerdir. Hong Kong özel durum nedeniyle Çin için bir antrepo ve re-export merkezi durumundadır.

Çin ve Türkiye Arasındaki Dış Ticaret: İki ülke arasındaki ticaret hacminde özellikle 1992 yılından itibaren önemli ölçüde artış görülmektedir. İkili ticaret hacmi 1988 yılında 330,5 milyon dolar iken 2006 yılına gelindiğinde 10,3 milyar dolara ulaşmış, 2007 yılında ise 14,3 milyar dolar olarak gerçekleşmiştir.

Ancak ticaret hacminde görülen bu olumlu gelişme, ticaret dengesinde 1993 ve 1994 yılları hariç, ülkemiz aleyhine ve sürekli büyüyen bir dış ticaret açığını ifade etmektedir. 2006 yılında iki ülke arasındaki dış ticaret dengesinde ülkemiz aleyhine 8,9 milyar dolar, 2007 yılında ise 12,2 milyar dolarlık ticaret açığı oluşmuştur.

İhracat yönünden incelendiğinde ise; Çin’e olan ihracatımız 1993 yılında 511,9 milyon dolar ile en üst seviyesine ulaşmış, bunu izleyen yıllarda hızla düşmüş bununla birlikte 2000 yılından itibaren artışa geçmiş, 2007 yılında ise son yılların en yüksek değeri olan 1 milyar dolar seviyesine ulaşmıştır.

Çin’e giden çoğu küçük çaplı iş çevrelerinin temsilcilerinin, ihraç olanaklarını araştırmaktan çok, tekstil ağırlıklı ucuz mal ithal etme eğiliminde oldukları gözlenmektedir. Söz konusu eğilimin etkisi son yıllara ilişkin verilere yansımaktadır.

Son on yıllık dönemde Türkiye’nin Çin’den yaptığı ithalat sürekli artarak, 2007 yılında 13,2 milyar dolar olarak gerçekleşerek son yılların en yüksek seviyesine ulaşmıştır.

Çin’e ihracatımızda; Demirçelik soğuk yassı mamuller, krom cevherleri ve konsantreleri, mermer ve traverten (ham/kabaca yontulmuş), diğer disodyum tetraborat, bakır hurda ve döküntüleri, tabii diğer boratlar vb. konsantreleri, akrilik/modakrilikten sentetik filament demetleri, kıvılcımlı ateşlemeli motorlu taşıtlar, bor oksitleri; borik asitler, mermer ve travertenblok, debagatte kullanılan anorganik maddeler müstahzarlar, horoz ve tavukların parçalanmış et ve sakatatı ve çinkolu demirçelikler ihracatta önem arz eden ürünler arasında yer almaktadır.

Çin’den ithalatımızda; Portatif nümerik otomatik bilgi işlem makinaları, otomatik bilgi işlem makinalarının giriş/çıkış birimleri, otomatik bilgi işlem makinasının aksam,parça & aksesuarı, motosikletleriçten yanmalı pistonlu, alıcı içeren verici cihazlar, pencere/duvar tipi klimalar, bitümenli taşkömürü, ayakkabılar, dokunmuş mensucat, monolitik dijital entegre devreleri, gösterge tabloları, çantalar, bellek birimleri, ferromolibden, statik konvertörler, sabit görüntü kameraları ve TV alıcısının katod ışınlı renkli resim tüpleri ithalatta önem arz eden ürünler arasında yer almaktadır.

Türkiye’nin Çinden İthal Ettiği Başlıca Ürünler:
1. Portatif, Nümerik, Otomatik bilgi işlem makineleri (10kg altı)
2. Hücresel ve Kablosuz ağlar için telefonar
3. Diyot tertibatlı gösterge tabloları, sıvı kristal
4. Otomatik bilgi işlem makineleri ve üniteleri için monitörler
5. Bitümenli taşkömürü
6. Oyuncaklar, Küçültülmüş modeller, Bulmacalar
7. Demir ve Çelik
8. Otomatik bilgi işlem ünitelerinin aksam ve parçaları
9. Ses, Görüntü ve diğer bilgileri işleyen cihazlar
10. Suni devamsız (işlem görmemiş, viskoz ipeğinden)
11. Kameralar
12. Poliesterden tekstürize iplik (Dikiş hariç)
13. Valiz, çanta, sandık
14. Dış yüzeyleri plastikten, dokumalık mensucattan çantalar
15. Poselen ve Çini mutfak eşyaları
16. Ayakkabılar
17. Bellek birimleri
18. Otomatik bilgi şlem makinelerine ve ağlara bağlanabilen makineler